80 procent van de reis verliep probleemloos, maar de laatste 100 km waren een ander verhaal. De I-40 vormt de toegangsweg naar het national park en is een enorm toeristisch gebied waar heel veel Amerikanen vakantie vieren. Een aaneenschakeling van toeristenattracties waar een lange file tergent langzaam aan voorbij kruipt. We hebben de meest absurde dingen gezien, tot een groot stuk nagebouwde Titanic aan toe.
Maar opeens is dan het toeristische gedeelte voorbij en rij je de bosrijke bergen in, waarbij vrijwel iedere bocht een prachtig uitzicht oplevert. We moeten het hele park oversteken wat een stevige klim is, Op het hoogste punt is de temperatuur gedaald van 33 graden tot een graad of 17. Een lekkere onweersbui maken de laatste 30 km nog spannend ook.
De camping vinden was de laatste uitdaging, de routeplanner
wist het niet echt en de kaarten hielpen ook niet mee.
Maar uiteindelijk gaat de zin weer uitbundig schijnen, vinden we toch de KOA. Onze cabin istaat klaar, een eenvoudige blokhut zonder veel comfort, maar wel een schitterend uitzicht over een snelstromende rivier en natuurlijk de Smoky Mountains zelf. Dat maakt een dag lang reizen meer dan goed!
-
